Als ouders van kinderen met autisme, kennen we de uitdagingen van het vinden van passend onderwijs maar al te goed. Het is een reis vol onzekerheid, wachtlijsten en onbeantwoorde vragen. Carolien Groenendaels uit Tongeren deelde recent haar hartverscheurende verhaal over haar zoon Quinn, en het tekort aan buitengewoon onderwijs in Limburg, in een open brief aan Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts.
Quinn, een vrolijke 12-jarige jongen met een autismespectrumstoornis (ASS) en een MCDD-profiel, staat op het punt om de overstap te maken naar het secundair onderwijs. Maar zoals veel ouders van kinderen met speciale behoeften weten, is deze overgang allesbehalve eenvoudig. Carolien vertelt over de uitdagingen waar zij en Quinn voor staan, en hoe het tekort aan plaatsen in het bijzonder onderwijs hun leven beïnvloedt.
“Je wacht letterlijk af of de computer je lotje trekt,” zegt Carolien. “Ik snap dat het zo eerlijker is, maar dat maakt het niet makkelijker te slikken.” Voor Quinn, die extra behoefte heeft aan duidelijkheid en structuur, is deze onzekerheid des te moeilijker te verdragen. Hij heeft omkadering nodig, een omgeving die begrijpt en ondersteunt wat hij doormaakt.
Het verhaal van Quinn is helaas niet uniek. Carolien deelt haar zorgen niet alleen voor haar eigen zoon, maar voor alle kinderen en ouders die geconfronteerd worden met het gebrek aan passend onderwijs. “Geen enkel kind verdient het om op een wachtlijst te staan,” benadrukt ze. “Recht op onderwijs is universeel.”
Het is tijd voor verandering. Carolien pleit niet alleen voor meer plaatsen in het bijzonder onderwijs, maar ook voor meer bewustwording en inclusief denken in onze maatschappij. “We hebben de mond vol over een inclusieve maatschappij en inclusief onderwijs,” zegt ze. “Dan wordt het ook tijd om inclusief te denken.”
Als ouders van kinderen met autisme staan we zij aan zij met Carolien en alle anderen die vechten voor passend onderwijs. Laten we samen een stem zijn voor verandering, zodat alle kinderen de ondersteuning krijgen die ze verdienen.
Met dank aan Carolien Groenendaels voor het delen van haar verhaal. Laten we samen blijven strijden voor een inclusieve toekomst voor alle kinderen met autisme.
Lees hier de open brief:
Beste mr. Ben Weyts,
Mijn naam is Carolien Groenendaels. En ik ben de trotse mama van 2 kinderen: Quinn en Norah. Ik richt me tot jou omwille van mijn zoon Quinn.
Quinn is een vrolijke kerel van 12 jaar met een diagnose ASS met een MCDD-profiel. Dat betekent autisme spectrum stoornis met een extra nood aan een anker met de werkelijkheid. De grens tussen fantasie en werkelijkheid is zeer broos en dreigt te verdwijnen wanneer er te veel prikkels zijn of als er te veel druk op hem gelegd wordt. Ook worden emoties altijd erg intensief beleefd. De hoogtes zijn hoog, verdriet is zeer verdrietig en idem voor de rest van het scala.
Quinn wordt goed omkaderd door ons gezin, zijn familie, zijn lagere bijzondere school De Klimop en hulpverleners (wat betreft thuisbegeleiding staan we ondertussen al 3 jaar op de wachtlijst…). Hij neemt ook medicatie die ervoor zorgt dat de grens tussen fantasie en werkelijkheid wat versterkt wordt en waardoor de prikkelverwerking wat beter gaat.
Het gaat momenteel goed met Quinn en zoals je leest werken we daar met heel wat mensen aan. Het was ook een woelige weg om tot op dat punt te komen. Verdere details bespaar ik je maar wil ik je gerust toelichten in een gesprek.
Maar dan… moet je kind de overstap maken naar het bijzonder middelbaar en dan mag je als ouder (weer) starten met leuren met je bijzonder kind. Hij zou naar het bijzonder middelbaar type OV1 moeten gaan… ‘zou’ maar de plaatsen zijn zeer beperkt met alle gevolgen van dien.
Wij hebben vandaag de melding gekregen dat onze zoon op de 6e plaats staat op de wachtlijst voor een klas van 5 leerlingen. Dat komt erop neer dat er eigenlijk 2 klassen en meer gevuld kunnen worden en dat er vandaag in heel wat gezinnen ouders met hun handen in het haar zitten…
Kan je je voorstellen hoe het is om tegen je kind met autisme te zeggen dat je niet weet waar hij naartoe zal gaan volgend schooljaar en dat we moeten afwachten? Net dat kind met een etiketje dat nood heeft aan duidelijkheid en structuur. Ik vermoed dat mijn zoon niet de enige is en ik richt me tot jou om met een oplossing te komen. Niet alleen voor Quinn, maar voor alle kinderen en ouders die vandaag een koude douche kregen.
Graag jouw standpunt en verandering in de praktijk en een oplossing…
Mvg
Carolien Groenendaels